Vis uit de Noordzee, luxe op je bord!
Vis uit de Noordzee, luxe op je bord!
Naast chocolade en kaas mis ik nog één belangrijk ingrediënt om mijn bapas gerechtjes te kunnen maken. Franky woont in West-Vlaanderen, in Brugge, en dan denk ik onmiddellijk aan de zee. En als ik aan de zee denk, dan is vis natuurlijk het volgende waar ik bij uitkom.
Dit wordt er toch ook weer ééntje om af te vinken!
Als ik in mijn auto stap denk ik aan wat mijn dochter in de opstartfase van ‘Diner met Streek’ zei: “Je gaat een brood halen aan de andere kant van Leuven en kaas komt uit een andere uithoek van Vlaams-Branbant. Waarom rij je zover rond als hier ook een bakker is en een supermarkt! Straks ga je me nog vertellen dat je naar Oostende moet om vis te kopen…” Mijn ‘Diner met StreeK’ heeft me al op vele plaatsen gebracht, ik heb al veel mensen mogen ontmoeten en fijne gasten aan mijn tafel mogen ontvangen, maar dit wordt er toch ook weer ééntje om af te vinken ‘vis gaan kopen bij de Oostendse Vistrap’.
Bij het derde bier van Franky ‘The Hopper IPA’ ga ik werken met een tartaar van rauwe vis.
Ik heb wat inspiratie gezocht op de site van ‘Nord Sea Chefs’ en heb een recept van chef Jeremy Girvan van GJCOOK als basis genomen. Daarnaast heb ik ook nog verse garnalen nodig voor bij mijn blauwe kaas.
Op naar Oostende, mijn favoriete badstad aan onze Belgische kust. Uren heb ik al op dat strand gespeeld, gewandeld en gewerkt. Ik heb het geluk dat mijn meter in Oostende woont en heb dan ook heel wat vakantie in Oostende doorgebracht. Op het strand deed ik er mijn eerste vakantiejob en ook het uitgaansleven heb ik daar met veel plezier beleefd! Mooie herinneringen die door mijn hoofd spelen als ik naar Oostende rijd.
De vistrap, daar moet ik zijn. Mijn ontgoocheling is dan ook supergroot als ik merk dat er geen levende ziel, zelfs geen dode vis, te bespeuren is bij de vistrap. Alles is gesloten…hoewel meneer Google iets anders zegt! Corona is ook hier de grote spelbreker! Dan gaan we voor plan B. Omdat ik wel eens graag naar Oostende kom weet ik ook wel wat goede viswinkels zijn in de stad. Ik ga naar viswinkel Luk en blijf staan voor zijn goedgevulde etalage; wat ga ik kiezen, welke vis wordt het vandaag. Ik ga naar binnen en vraag de visboer zelf om raad. “Een lekkere verse vis graag, een beetje vast van textuur, maar belangrijk is dat ik hem rauw moet kunnen serveren, verwerkt in een tartaar met verse kaas en kruiden. Vis van het seizoen natuurlijk.” Dat laatste was een onnodige opmerking aangezien er alleen maar seizoensvis in de toonbank ligt. “Vannacht gevangen” zegt de visboer met veel trots. En hij heeft gelijk, hij mag best fier zijn op zijn producten en op alle vissers die met man en macht elke dag weer de zee trotseren voor een lekker stukje vis op ons bord!
Nu nog wat ongepelde garnalen en een vispannetje voor mezelf voor vanavond en we kunnen weer verder.
