Kip, Mechelse koekoek & co

Kip, Mechelse koekoek & co

Kip, Mechelse koekoek & co

Val-au-vent, dat zal het worden voor Xavier Taveirne. Dus moet ik op zoek naar goeie kippen, gezonde kippen, kippen die een fijn leven hebben gehad en dus lekker vlees in ruil geven!
En zo kwam ik terecht bij Ellen van Kip & co in Zemst.

Na al enkele prachtig zonnige dagen in februari ga ik vandaag op pad in de sneeuw! Yes, die ene dag in maart waarop we wakker werden onder een wit sneeuw deken heb ik uitgekozen om naar het platteland van Zemst te rijden en de kippen van Ellen te gaan bezoeken.
Na een glibberige tocht op smalle weggetjes sta ik voor de poort van ‘een gewoon huis’, niet bij een boerderij of hoeve zoals ik had verwacht. Maar de echte verrassing moest nog komen; Ellen deed de deur open, een jonge studente dierengeneeskunde van 23 jaar én eigenaar van het bedrijf ‘kip & co’. Nadat ik uitgebreid ben verwelkomt door Ellen, de twee immer vrolijk aanwezige honden en vijf rondsluipende katten begint Ellen haar verhaal.

Ellen verveelde zich in de corona periode en besloot, na al gekweekt te hebben met sierkippen, om een eigen kippenbedrijf op te starten. Neen, geen groot bedrijf met 1000 legkippen maar een klein bedrijf met een hart voor kippen én voor lekker eten. De filosofie van Ellen is even geniaal als eenvoudig, geef de kippen een goed leven dan geven ze jou een lekker stukje vlees.
Dus kocht Ellen een grote caravan, verfde deze in vrolijke kleuren, zette die in de tuin van haar ouders, hing er warmtelampen in op en zette er kuikens in. Voila, de business was begonnen! Maar dat was natuurlijk maar het begin want kuikens worden groot! Na 6 weken mogen de kuikens ‘verhuizen’ naar de serre waar ze vrij binnen en buiten kunnen lopen en hun eigen gang gaan op een grote uitloopweide. Ze krijgen nauwkeurig geselecteerd voeder maar moeten ook zelf op zoek naar eten zoals ‘pieren’ en insecten. Op die manier worden de kippen gestimuleerd om veel rond te lopen en spieren te kweken.

Na 15 weken worden ze door Ellen zelf geslacht en verwerkt voor verkoop. Via de ‘Buurderij’ kun je bij Ellen terecht voor lekkere Mechelse koekoek of verwerkte producten. Want naast haar studies en het verzorgen van de kippen maakt Ellen ook zelf vol-au-vent, kip curry, kip in zoetzure saus, … en nog veel meer lekkers voor haar klanten.  Als kok was ik natuurlijk zeer geïnteresseerd in de verwerking van de kippen. ‘Ohe, maar ik doe maar gewoon hoor, geen gekke dingen, geen geheime ingrediënten enkel goeie ingrediënten veel liefde én tijd. Laat alles maar traag garen dan komen de lekkerste smaken vrij. Een Mechelse koekoek laat ik 2 à 3 uur sudderen voor de bouillon klaar is en de kippenborsten liggen samen met de groentjes traag te garen voor de ideale kip met curry! Alles van de kip moet ook verwerkt worden, we gaan niks weggooien. Het vlees, de karkassen, alles heeft zijn smaak en functie in de keuken.’

En dan mag ik een kijkje nemen in de ‘koekoekscaravan’. Het ziet er in de sneeuw en onder de grijze hemel misschien een beetje triestig uit maar deze caravan is een klein paleisje voor de kippen van Ellen. Momenteel zitten er alleen ‘oude kippen’ op stok die enkel als legkippen worden gebruikt. ‘Dat is ‘Fonske’’ zegt Ellen ineens. Neen, ze geeft niet elke kip een naam maar de kneusjes krijgen wat extra aandacht, een naam én worden gespaard van de vol-au-vent. Fonske mag gewoon blijven rondscharrelen en leven als god in Frankrijk.

Het is 8 maart als ik Ellen en de kippen een bezoekje breng, internationale vrouwendag. En Ellen is een vrouw met een eigen missie zoals er meer mogen zijn als je het mij vraagt. Student, ondernemer en vooral een mening over en een visie op alles wat ze onderneemt. Wat de toekomst brengt weet ze niet. Haar bedrijf uitbreiden zal er waarschijnlijk niet in zitten, dan kan ze haar kippen niet meer verzorgen zoals ze het voor ogen heeft. Ze vreest ook dat kleine ondernemingen als de hare niet het hoofd boven water gaan kunnen houden in concurrentie met de grote vee bedrijven. Ze noemt het zelfs geen grote boerderijen want de boeren zijn daar al lang vervangen door CEO’s die boerderijen leiden als een bedrijf waar ‘winst maken’ de eerste basisregel is. En van de nostalgie van het boerenleven is al lang geen spraken meer spijtig genoeg.

Maar we eindigen dit bezoekje toch positief. Met haar studies dierengeneeskunde, haar mooie visie op dieren en haar ondernemingszin gaat deze dame het nog ver schoppen. Als kippenboerin, dierenarts, ondernemer of een combinatie van dat alles.
Neem zeker eens een kijkje op www.kip-co.be bestel er iets lekker en sta even stil bij het goede leven dat deze kippen kregen en waar eigenlijk alle dieren recht op hebben!

Bron: Studio Greenjack

Geef een reactie