Bier en chocolade, meer moet dat niet zijn mevrouw!
Bier en chocolade, meer moet dat niet zijn mevrouw!
Het eerste bier dat Franky op de markt heeft gebracht is er eentje dat, ja je leest het goed, mij wel kan bekoren. Het is een eerder zoet bier gebrouwen op basis van bosvruchten. Zoals Franky zelf zegt: ‘Het heeft een zachte smaak met een zoete afdronk en een lichte zoute toets.’
Het zijn allemaal stoere bambie’s!
Franky vertelde me dat wanneer ze op tournee waren met zijn metal band Channel Zero er voornamelijk ‘mazout’ werd gedronken. Die metal mannen drinken gewoon brandstof? Stoere kerels zijn dat! Ik vrees dat ik die mythe een beetje moet ontkrachten… geen brandstof maar wel pintjes aangelengd met cola… Zou dat van die stoere kerels dan ook mythe zijn? Ik kan alvast zeggen dat het teddy gehalte van Franky zeer hoog ligt, geen wolf in een schaapsvacht maar eerder een schaapje in een wolvenvacht! Of zoals Franky zelf zegt: ‘Het zijn allemaal stoere bambie’s!’.
Maar goed, mazout dus als basis van zijn eerste bier. Franky ging op zoek naar een zoet, licht zure smaak met de afdronk van een ‘echte pint’. En als ik mijn biermadammen mag geloven is hij daar wonderwel in geslaagd. En zoals met vele smaken is het ‘you love it or you hate it’ maar het opzet van zijn bier is zeker geslaagd. En ik moet zeggen dat ik het best lekker vind… maar wel met een redelijk hoog alcohol gehalte, 8%. Opletten dus want de Turbeau Noir gaat behoorlijk vlot binnen maar de man met de hamer komt ook vlot…
Een ‘zuurtje’ van bosvruchten
Bij een zoeter bier kan ik toch alleen maar chocolade serveren. Liefst zeer donkere chocolade die een beetje bitter smaakt en dat in combinatie met een ‘zuurtje’ van bosvruchten.
Voor de chocolade ben ik naar ‘The chocolate line’ gegaan van Dominique Persoone en voor een receptje roep ik ook even zijn hulp in. Na wat grasduinen in Dominique zijn recepten vind ik wat ik zoek ‘Luxueuze tartelette’. Dominique maakt zijn tartelette met passievruchten puree maar dat heb ik vervangen door een framboze puree om het beter bij dit bier te laten ‘blenden’. Met veel plezier geef ik jullie het recept mee maar de pluimen steek ik niet zelf op mijn hoed, die eer zou te groot zijn!
Turbeau Noir tartelette met frambozen
Ingrediënten voor +/- 45 stuks:
150gr poedersuiker
200gr gezouten boter van de boerderij
1/2de vanillestokje
20gr witte chocolade van ‘the chocolate line’
2 eierdooiers
1 ei
400gr patisseriebloem
10cl room van 40% van de boerderij
35gr boter van de boerderij
125gr frambozenpuree (diepvries of vers maar zonder pitjes)
135gr fondant chocolade van The chocolate line in kleine stukjes
Bereiding:
Roer de 150 g poedersuiker, de 200 g boter en het merg van het vanillestokje tot een gladde romige massa. Meng er de dooiers en het ei door. Zeef de bloem en kneed deze zo kort mogelijk door het deeg. Dan blijft het deeg heel krokant na het afbakken.
Trek plasticfolie over de kom en laat het deeg minstens 1 uur rusten in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 180 °C. Rol het deeg uit tot 3 mm dikte. Bekleed hiermee de taartjesvormen. Prik met een vork enkele malen in de bodem van het deeg. Bestrooi de bodem met droge erwtjes of bonen, zodat het deeg bij het bakken niet zal rijzen.
Bak het deeg gedurende 15 minuten goudkleurig af in de voorverwarmde oven. Laat afkoelen. Verwijder de erwten.
Kook de room en de frambozenpuree even op. Giet de massa op de stukjes chocolade en
meng tot alle stukjes gesmolten zijn.
Snijd de 35 g boter in kleine stukjes en roer deze door de chocoladecrème. Smelt de witte chocolade in de microgolfoven op de laagste stand.
Smeer met een borsteltje een dun laagje van de witte chocolade aan de binnenkant van de taartjes. Dat doen we om de koekjes langer krokant te houden. Laat de witte chocolade even opstijven.
Vul de taartjes tot aan de rand met de chocolade-passievruchtenvulling. Laat deze even opstijven.
Om de tartelette helemaal rock’n roll te maken strooi ik er nog wat rode suiker over in de vorm van een gitaar, het symbool van de Turbeau bieren.
En nu genieten van al deze heerlijkheid!
Voor de ‘gitaar pralines’ en de ‘kroonkurk pralines’ heb ik ook gewerkt op basis van de chocolade vulling van de tartelette. Bij de gitaat vul ik de zelfgemaakt silicone vorm met chocolade die ik er onmiddellijk weer uit giet zodat ik nog vulling in de praline kan gieten. De vulling giet nadat je de chocolade even hebt laten uitharden. En dan nog een laagje chocolade erover. Voor de kroonkurken praline maak ik twee coholade kroonkurken en spuit ik daartussen de chocolade-framboos vulling.
Alles even laten rusten, een Turbeau Noir inschenken, rustig gaan zitten en genieten van al deze heerlijkheid!
