Aperitieven tot je het hoofdgerecht vergeet!

Als ik in mijn auto op weg naar Borgerhout zit, luister ik naar de podcast ‘Achter de schermen’ met Senne in de hoofdrol. Hij deelt leuke weetjes over De Mol en geeft een kleine inkijk in zijn privéleven door over zijn mama en zijn vriendin te vertellen. Ik probeer altijd een beetje voorbereid bij mijn gast aan te komen door er wat over te lezen, maar Senne is in enkele seconden bekend geworden, dus ik zal redelijk blanco bij hem aankomen.

In het centrum van Borgerhout kom ik weer eens tot de vaststelling dat parkeren in een stad, of de drukke stadsrand, niet eenvoudig is. Ik rij wat rond en vind toch een plaatsje op 150 meter van zijn deur. En dan worden alle hemelsluizen opengezet en lijkt het alsof ik in mijn auto verdrink. Ik laat weten dat ik er zal zijn na de regenbui. Senne vraagt ondertussen waar ik sta, want hij wil me helpen dragen. Op vijf minuten tijd lijkt de zomer weer in het land en zie ik Senne van ver aankomen. Met een lach op zijn gezicht geeft hij mij een kus en laat onmiddellijk weten dat hij uitkijkt naar mijn komst, een heerlijke verrassing die verbonden is aan zijn nieuw verworven BV-schap. Hij vindt het nog steeds een vreemde status, maar geniet er met mate van. Daarnaast heeft hij er geen probleem mee dat dit een tijdelijke status is die over enkele maanden voorbij is.

We willen er graag een speciale avond van maken…

Als we binnenkomen in het knusse, zeer mooi ingerichte appartement (alle credits hiervoor gaan naar zijn vriendin) van Senne, staat Louise, zijn vriendin, al op ons te wachten. Ik word hartelijk ontvangen en ze laten beide weten dat ze echt uitkijken naar deze heerlijke avond. Als ik een hapje aan het klaarmaken ben, voel ik plots een beetje zenuwachtigheid als de tafel wordt gedekt. Wat zijn de juiste glazen? Welke borden moeten we gebruiken? Eten we binnen of buiten? Er is een soort geroezemoes dat nergens voor nodig is. Ik zeg dat ze niks speciaals voor mij moeten doen, maar dan krijg ik het fijne antwoord: ‘We krijgen niet elke dag iemand over de vloer die voor ons komt koken, dus wij willen er graag een speciale avond van maken!’ Komt in orde, ik maak er iets moois van voor jullie.

Ik neem een plankje en zet er wat hapjes op: zelfgemaakte zaalouk, een aubergine spread met tomaten, zelfgebakken crackers, vegetarische balletjes van bonengehakt en een potje labne dat ik mee heb gekregen bij de Zuivelarij. De glazen worden gevuld en we zetten ons buiten op het terras en ik vergeet zelfs dat ik midden in een drukke buurt zit, zo heerlijk rustig is het daar. Fijn dat de buurman ons deze rust wil gunnen en al snel stopt met boren en schuren, het is tenslotte apero time op vrijdagavond!

‘Soms kunnen we zo lang en veel aperitieven dat we vergeten dat er ook nog een hoofdgerecht is,’ zegt Senne. ‘En zeker als het zo lekker is als dit. Ik heb vanmiddag superveel gegeten en dus geen tussendoortjes meer gehad, maar nu heb ik weer mega veel honger,’ hoor ik Senne zeggen tussen twee happen door. Ik zie ze allebei genieten van de avond, het eten en elkaar.

We praten over van alles en nog wat: De Mol, werken voor en achter de schermen van tv, studeren, wonen in de Kempen of in Limburg en dat achter je laten voor de liefde of om welke reden dan ook, en natuurlijk over eten. De zaalouk ‘salade’ spreekt tot de verbeelding en ik begin mijn verhaal over de auberginekwekerij te vertellen.

‘Hoe?’ zegt Louise, ‘Is dat van een kwekerij in België? Ik wist niet dat je hier aubergines kon kweken!’ ‘Straffer nog,’ antwoord ik, ‘De auberginekwekerij ligt op 15 minuten rijden van hier.’

Vol ongeloof volgt ze mijn verhaal dat ik jullie graag in een volgende post uit de doeken doe! Eerst nog even het receptje van de zaalouk, dan kunnen jullie ook wegdromen van de zon in zuiderse landen tijdens jullie aperitief. Geniet ervan!

Het recept van Zaalouk, Marokkaanse aubergine & tomaten salade